Afgelopen dinsdagochtend ben ik weer met de Benz, bestuurd door mijn privé chauffeur Ilias, van Leeuwarden over de Wâldwei en de A7 naar het Beatrixoord in Haren gebracht.
Woensdag is daar mijn longrevalidatieprogramma aangevangen. ’s Morgens heb ik circuittraining gedaan. Met een tweetal gewichtjes oefeningen doen met de armen, en staand een reeks been- en bilspier oefeningen gedaan. Deze eerste training was best zwaar maar voelde ook heel goed. Nu al weet ik dat dit resultaat gaat opleveren.
’s Middags een uur cardio fitness gehad. Nog niet echt training maar op zoek naar de maximale belasting voor een vijftal apparaten. Een computerprogramma rekent dan uit wat een passen trainingsprogramma voor mij is, de komende vier weken. De kracht die ik oleverde, was boven de verwachting van de fysiotherapeuten. Aan kracht ontbreekt het mij ook niet. Het is het uithoudingsvermogen wat voor problemen zorgt. Mijn conditie speelt me parten. Dat is ook niet zo raar als je bedenkt dat ik de conditie van een dood paard heb.
Ik heb nog heel wat voor de boeg. Nog maar net begonnen, heb ik nog negen tot twaalf weken te gaan. Een periode van keihard werken. Zwaar trainen om op vele punten kleine beetjes winst te boeken. Al die kleine beetjes winst zullen bij elkaar moeten zorgen verbetering van mijn kwaliteit van leven.
Mijn doelen zijn om weer wat te kunnen lopen. Het hoeft niet heel ver te zijn maar korte eindjes lopen zou mijn leven een stuk veraangenamen. Een ander doel is weer te kunnen zeilen. Bij de top hoef ik niet te horen maar lekker vlot recreatief zeilen tot zo’n windkracht 6 is iets wat ik weer heel graag zou gaan doen. Als dit mogelijk blijkt, zou ik echt heel lij zijn. Weer wat lopen en weer zeilen. Ik droom er stiekem wel eens van en dat zijn dan heerlijke dromen waaruit ik met tegenzin ontwaak.
We gaan het zien of ik de gestelde doelen kan behalen. Ik ga er voor, dat is zeker. Voor de volle 100% zal ik me er voor inzetten. Trainen, trainen en nog eens trainen. Voorlopig heb ik de tijd om te trainen dus Hansje…, go jongen, go, weer in beweging!
28 april 2011, Haren, UMCG, Lokatie Beatrixoord, longafdeling
Wind in je haar, boot op de golfjes! Dat zou wel een heerlijk vooruitzicht zijn!
Fijn te lezen dat je nu al merkt dat het je gaat helpen, dan kan het niet anders dan waar zijn! Je gaat vast wel een stuk harder lopen dan ik 😉 en dat zeilen, ga er gewoon voor!
Het lijkt best lang die 9 tot 12 weken, maar als je daarmee weer een stukje van jezelf en je leven terugkrijgt is het dat meer dan waard!
Liefs,
Marrit
@ Marritanne
Ik ga er zeker voor. Slagen is het doel en dat lopen en zeilen is een droom die een wens wordt welke weer omgezet gaat worden in realiteit. Als het zo gaat, ben ik een tevreden mens. En lukt het eventueel niet -waar ik niet vanuit ga- dan vind ik wel weer andere mogelijkhedé om gelukkig van te worden.
He Hans,
Goed om te lezen, that’s the spirit! Je hebt zeker nog heel wat voor de boeg. Niet alleen nu bij de revalidatie maar ook erna nog met lopen en zeilen.
Heel veel succes daar, je doet het niet voor niks. Jij wilt leven dus ga je leven.
Gr Frank
@ Frank
Ik verheug me nu al op wat ik nog voor de boeg heb. En vooral op datgene wat na de revalidatie komen gaat; de wind in m’n haar en de boot op de golfjes. Bij deze nodig ik je alvast uit een dagje te komen zeilen in Friesland. Gaan we tussen de middag uitgebreid picknicken in de natuur of lunchen in een restaurant. Neem je camera mee want we zeilen dan door een geweldig mooi gebied, Nationaal park ‘De Alde Feanen’ geheten. Neem maar vast een kijkje met Google Earth, als dat kan en anders kun je voldoende informatie over de flora en fauna in het gebied vinden.
Dag Hans,
Fijn om te lezen dat je echt hebt kunnen beginnen nu met die revalidatie. Ik hoop dat je flink wat van het gestelde doel bereikt, het lijkt lang, maar als het een beetje gaat vliegt die tijd. Groeten, Ans.
@Ans Fidder
Ik zie niet op tegen de duur van het programma. Ik weet waar ik het voor doe en de kans op succes draagt mij op vleugels door die tijd. Zwaar is dan ineens een woord wat niet meer bestaat. Realisatie van de gestelde doelen brengen mij naar de wolken.
Hee hans tof om te horen dat je er weer tegen aan gaat ,als het later in het seizoen is kunnen we samen wel eens gaan zeilen(ja dat kan ik ook)wist je niet he,vroeger leefde ik op het veerse meer,heel de zomer bij de havenmeester,dus dat hoor ik nog wel van je ,greetz john&diny&jacky rock en roll
@ johnny de looff
OK dan, Johnny, gaaj we zeker doen. Niet op het Veerse meer maar op de Friese wateren. Heerlijk! Wetter, wyn, sinne en wille.
Ik duim dat je je doelen maar mag halen!
@ Sam
Dank je, lieve Sam. Heel graag haal ik mijn doelen en minstens net zo graag zag ik jouook bepaalde doelen halen. Als er wat is wat ik voor je kan doen, schroom dan niet het mij te zeggen. Ik wil alles wel voor je doen om jouw leven ook maar ietsje drwgelijker te maken of wat te veraangenamen. Dus denk er eens over na. Je kunt het zo gek niet bedenken. Als het binnen mijn mogelijkheden ligt, kun je op mij rekenen. Op mij of op mijn lieve Bella.
Ik mag die mentaliteit van “Hansje” wel. Leg de lat hoog, je komt er overheen. W.
@ W.M. Kelderhuis
Hartstikke bedankt voor je woorden. Di hoge lat wordt nog deze zomer door mij overwonnen. Daar ga ik voor.
H. Marsman
‘Paradise regained’
De zon en de zee springen bliksemend open:
waaiers van vuur en zij;
langs blauwe bergen van de morgen
scheert de wind als een antilope
voorbij.
zwervende tussen fonteinen van licht
en langs de stralende pleinen van ’t water
voer ik een blonde vrouw aan mijn zij,
die zorgloos zingt langs het eeuwige water
een held’re, verruk-lijk-meeslepende wijs:
‘Het schip van de wind ligt gereed voor de reis,
de zon en de maan zijn sneeuwwitte rozen,
de morgen en nacht twee blauwe matrozen –
wij gaan terug naar ’t Paradijs’.
ik wens het je toe,mijn doel in Beatrixoord was oa :een beetje tuinieren in ons Paradyske dat is gelukt,wil je tegen Hans,de vogelaar,zeggen dat de boerenzwaluwen terug zijn in onze kapschuur?
@ jitske
Fijn oor je dat je weer thuis bent en wat kunt tuinieren in ht Paradyske. Je mooie woorden heb ik met plezier gelezen.
Hans de vogelaar gaat morgen naar huis maar ik zal hem jouw boodschap nog doorgeven.
We hebben vast nog wel eens contact via dit weblog of Twitter. Het ga je in ieder geval goed.
Nou Hans aan je houding ligt het zeker niet. Om met een kleine grote wijze man (Jouw held Keith Caputo) te spreken: “Keep reaching, don’t go for perfection but just keep reaching for it”
Heel veel liefs,
Tam
Doel: biertje op terras met tweetmates komende zomer
Haalbaar [X]
Wishful [ ]
Dit doel is echt niet uit mijn hoofd verdwenen, hoor. Zulke doelen kan ik gewoon niet vergeten. Dit soort doelen zijn de krenten in de papa, de geneugten van het leven, de redenen op door te gaan en de zin om te blijven vechten.
Alles voor die dag is al in kannen en kruiken. Nu alleen nog tijd van leven en voldoende herstellen om het te realiseren. en ook dat zal tzt lukken. Het is nog geen zomer maar dat duurt niet lang meer. Er wordt dus keihard gewerkt om tegen die tijd klaar te zijn voor dit uitje wat wij ons voorgenomen hebben. Komt goed, vriend. Dat terras, waar dan ook, zal door ons ingenomen worden. De drank zal vloeien, het plezier zal bloeien, en wij zullen groeien.
Ik heb je kort meegemaakt in Beatrixoord
ben dezelfde dag weggegaan als de vogelaar
je bent een vechter, en je zult je doel wel bereiken,
ook ik zit in het laatste stadium en kan je verzekeren,
dat ik bewondering voor je heb, ga zo door.
lieve groetjes janny
Hallo Hans,
Hoop dat het gauw zomer is en je in je boot zit, met een koud biertje, de wind in de zeilen en een zacht deinende boot. Met de moed die je toont, kom je er vast wel.
liefs
Dirkje
Hans jij bent een voorbeeld voor mij en voor vele anderen om door te vechten , dank daar voor .
Kijk telkens weer uit naar jouw berichtje,s hoe duidelijk je het weet neer te zetten hier.
Zoals je weet copdcold4 ook hier helaas.
Groet Eef
Beste Hans,
Met veel belangstelling lees ik regelmatig ‘jouw verhaal’. Met diep respect wens ik je enorm veel goeds en duim ik voor je terwijl jij hard werkt om je doelen, een stukje lopen en zeilen, straks uit te voeren. Dat je er alles aandoet om dit te laten slagen, lees ik tussen de regels door en ik hoop dat je je sterker voelt door de reacties van je lezers!!
Vriendelijke groet, Wietske