Daar zijn we weer. Na een druk, lang weekend voor de vijfde week in het revalidatieprogramma. Moe ben ik nu wel. De afgelopen dagen stonden in het teken van een montage van een bedrijfsfilm voor een bedrijf dat bodemvervuiling aanpakt met bacteriën. Voor een project in Hoogeveen, waar verschillende grote bedrijven hun tanden al op stuk gebeten hadden, heeft dit kleine bedrijf uit Sneek diverse innovatieve oplossingen bedacht waarmee zij de moeizame klus wel kunnen klaren.
Voor een presentatie op 23 mei 2011, wilde de directeur graag de werkzaamheden in Hoogeveen op een aantrekkelijke manier inzichtelijk gemaakt hebben. Met de door Oogwerk Media geproduceerde film waren de man en zijn echtgenote uitermate in hun nopjes. Blij verrast bekeken zij in Leeuwarden het eindresultaat en besloten ter plekke van meerdere projecten dergelijke films te laten maken. Een klant met potentie, zogezegd.
Het gevolg van al deze blijheid is vermoeidheid voor mij. Gelukkig heb ik vannacht goed geslapen. Ondanks dat ik behoorlijk uitgerust ben, gaat alles toch wel redelijk moeizaam. Pas vanmiddag om drie uur heb ik mijn eerste zware training. Cardio fitness. De bedoeling is de setjes van drie te verhogen naar setjes van vier. Ik moet maar eens kijken hoe ver ik daarmee kom.
Misschien is het niet onverstandig om na het eten nog een uurtje te gaan slapen. Een powernapje voor de training. Dat zou me net dat. Kleine beetje extra energie kunnen geven wat ik nodig heb om opnieuw een stap voorwaarts te zetten. En dat wil ik zo graag. Stappen zetten. Stappen voorwaarts. Zowel figuurlijk als ook letterlijk. Vooruitgang boeken in kracht, uithoudingsvermogen en uiteindelijk leidend tot lopen. Weg met die rolstoel. Laat het wonder geschieden. “Sta op en loop!” waarop hij opstond vanuit zijn rolstoel en lopend uit het zicht verdween. En het wonder geschiedde.
23 mei 2011, UMCG Centrum voor Revalidatie, Locatie Beatrixoord, Haren
Hans' laatste gevecht 
Echt waar? Stond je op en wandelde je er vandoor? Dat zou geweldig zijn.
Als nieuwkomer mis ik natuurlijk informatie, dus zou ik graag nog weten wat die setjes zijn waarover je schreef.
Ik ben COPD’er Gold 3 à 4 (36%). Ben aan het experimenteren met de medicatie, met wisselend succes. Onbrez 300, gestopt, ik slibde helemaal dicht met slijm, hoestte me kapot, maar gek genoeg kon ik wel het lopen langer volhouden. Serevent. Een ijzeren band om de borstkas, die beangstigend werkt en het niezen schier onmogelijk maakt. Voorlopig houd ik het dus op atrovent en salbutamol met een beetje oxis 12. Vanmiddag belt mijn longarts.
Hou vol Hans zet door en ga zeker na de lunch een napje in je mandje doen, dat is een must have!!!!!!! om door te kunnen met de dag en de evt avond….
Hi Hans,
Ja, neem je bed op en wandel heen…. In jouw geval dus, pak je stoel onder je arm en wandel de sunset tegemoet. Dat zou geweldig zijn zeg, en dat gun ik je echt van harte.
Geweldig dat de presentatiefilm zo in goede aarde viel, iets om heel erg trots op te zijn natuurlijk. Hoop dat je nog heel veel leuke projecten voor deze firma kunt gaan doen.
Groet,
Dirkje