Medisch Centrum Leeuwarden
Nu alweer langer dan goed voor me is, ben ik aan het vechten tegen de gevolgen van mijn longemfyseem. Daarin heb ik ups en downs meegemaakt. De laatste weken waren als behoorlijk down te kenmerken. De meeste dagen was ik uitsluitend bezig met ademhalen. Omdat mijn ademhaling steeds minder ‘vanzelf’ lijkt te gaan, moet ik alles in de strijd gooien om mijn longen in beweging te houden. Nou beste mensen, geloof mij, daar word je niet blij van. Ademhalen. Ademhalen is dan nog het enige waar ik dan mee bezig ben. Alles wat ik daarnaast dan nog doe, levert vaak gelijk weer kortademigheid op.
Het gaat dus alles behalve lekker. Lange tijd heb ik dat weten te ontkennen. Ontkennen voor mezelf en ontkennen voor anderen. Ik wil me niet zo verschrikkelijk voelen. Ik wil leven, bezig zijn, ondernemen en de wijde wereld in. Nou kan ik wel meer willen maar met deze longen zal dat niet gaan. Goed, met minder kan ik ook wel tevreden zijn maar hele dagen alleen maar bezig zijn met ademhalen, is wel weer het andere uiterste.
Voorlopig heb ik nu maar één keuze. Ik ga me vanmiddag melden op de spoedeisende hulp van het Medisch Centrum Leeuwarden. Mijn longarts heeft ze al ingelicht dus ze weten daar dat ik er aan kom. Het is een behoorlijke poos geleden dat ik opgenomen was in het MCL dus wat dat betreft…
Hopelijk kunnen ze in het MCL wat voor mij doen. Het zou fijn zijn als ik het MCL over een paar dagen weer kan verlaten zonder de hele dag bewust bezig te zijn met mijn ademhaling. Weer een beetje normaal ademen. Op de automatische piloot, zogezegd. Met een normale ademhaling heb ik weer wat ruimte om andere dingen te doen naast het ademen. Ademhalen, je denkt er nooit over na tot het plotseling niet meer echt vanzelf gaat. Ademhalen is dan ineens niet meer zo vanzelfsprekend.
8 augustus 2011, Leeuwarden, Aldlân Oost, thuis
Over oogwerkdotnl
Levenslustige man, geboren in het jaar 1957 te Vlaardingen. Opgegroeid in Delfzijl en thans levend in de hoofdstad van Friesland.
Zowel passief als actief muziekliefhebber. Kan drummen en een beetje gitaar spelen. Andere grote passie is zeilen. Bij voorkeur in een open boot maar vind het ook heerlijk om met een kajuitjacht op zee te zeilen of met een platbodem op het Wad.
Gehuwd met Anna Wolthuizen die eind 1995 met een ernstige vorm van MS geconfronteerd werd. Zelf sinds enige jaren ernstige longproblemen. COPD Gold 4. Dit is de laatste fase van deze chronische ziekte. Waar Anna eerst de patiënt was en ik de gezonde partner, lijken de rollen nu wel omgekeerd. Vaak is Anna de betere van ons tweeën.
Waar het zal eindigen en wanneer, is door geen mens met enige zekerheid te zeggen. Ook de longartsen kunnen geen enkele prognose schetsen. Dat ik niet heel lang meer te leven heb, denken ze wel te kunnen zeggen maar hoe lang "niet lang meer" dan is, weten ze ook niet. Natte vinger werk dus. En daar moeten we het dan maar mee doen.
Hans' laatste gevecht 
veel succes Hans…. ik hoop dat je wat aansterkt!
Goed dat je deze beslissing genomen hebt – sta je er even niet helemaal alleen voor. Heel veel succes en beterschap. Ik hoop dat je snel wat opknapt.
Jantien
Ik kan niet beoordelen of het goed zal uitpakken, maar het zal je inderdaad steun geven te weten dat als het weer happen naar lucht wordt, er daar direct iemand voor je klaarstaat. Sterkte, hopelijk kun je spoedig weer naar Anna!
Je hebt het even uit weten te stellen, ik hoopte van harte voor je dat het nu niet hoefde en nu hoop ik dat het je op gaat luchten in de meest ruime zin van het woord.
Het ontkennen en je niet zo rot willen voelen, dat herken ik maar al te goed, al doet mijn lijf andere dingen wel en niet dan het jouwe.. het is steeds een proces van werwerking en een gevecht tussen doorzetten en accepteren..
Ik hoop dat je snel weer thuis bent bij je lieve Bella
liefs, Marrit
Continue being strong, very very strong, yes you are!!!! WMK.
Lieve Hans,
Jammer dat je weer naar het MCL moet, maar fijn dat je daar wel in goede handen bent.
Hoop dat het je een beetje rust geeft en dat je je snel weer goed genoeg voelt om lekker weer naar huis te kunnen. Als ik iets voor je kan doen…….
Dirkje
Dag Hans,
Ik hoop dat het MLC weer iets verzint om je wat makkelijker te laten ademen. Heb je eigenlijk die BiPap wel thuis gekregen? Ik zag er in het OLVG mensen van opknappen!
Sterkte en beterschap,
Peace and Love, Ans.
hoi hans je hebt deze opname zo lang mogelijk uitgesteld ,maar we weten allebei dat t op eens niet meer goedgaat , dan weet je dat je in t mcl toch op de goeie plaats bent waar je zo wie zo verzorgd wordt en niet op jezelf bent aangewezen ik wens je veel sterkte .
knap snel weer een beetje op +
groetjes lou
Hans alle respect voor je hoe je deze ziekte ondergaat, heb daar heel veel respect voor maar daar kun je niet van ademhalen, dus ik wens je veel sterkte toe en hoop dat het straks weer wat lichter voor je wordt.
groetjes Anja
wens je sterkte toe en hoop dat ze het ademhalen wat makkelijker voor je kunnen maken.
Hee Hans,
Ik duim nog steeds dat je maar snel thuis mag zijn! Maar niet te snel hé deze keer….eerst fff opknappen..
misschien vind je het leuk om te lezen mocht je je vervelen..: http://www.ikvertel.nl/tableaux/index.php?intromenu=1&storyId=3025
Gr Sam
Natuurlijk alle kracht en rust gewenst om ook hier weer bovenop te komen!
Veel kracht en sterkte en ik hoop dat ze wat
meer lucht voor je kunnen scheppen daar.
Beterschao
Groetjes jet