To blog or more?

Laatste fase COPD Goldklasse IV. De palliatieve fase. De fase waarin je naar levensbeëindiging toeleeft. Dat zijn woorden. De theorie. Ik leef helemaal niet naar levensbeëindiging toe. I am in total denial. Ik wil niet dood. Ik wil leven. Lastig. Dit is een hele moeilijke fase van COPD. Met name die laatste fase zorgt voor een eorm stuk onrust terwijl juist in die fase de rust zo belangrijk wordt. Klotezooi.

Levensbeëindiging. Wilsbeschikking. Laatste wens. “Als iemand zich groepen voelt en mij komt bezoeken, kan die dan een flesje Maggi aroma voor mij meenemen? De soep is hier altijd zo verrotte flauw.” Nee, dit is geen grapje. Dit is een serieuze wens en denk maar niet dat het mijn laatste wens is. Zo gemakkelijk komen jullie niet van mij af.

Heel graag zou ik nog even door leven. Maar met welk doel? Doelen heb ik wel maar lieve mensen, het moet wel kunnen. Zonder lucht wordt het leven heel erg zwaar. Niet te doen, zelfs. Ik voel het steeds zwaarder op m’n schouders drukken. Mijn longen lopen op hun laatste benen. Ze zijn aan hun eind. Op. Het is gebeurd. Het mag een Godswonder genoemd worden als er op tijd nieuwe longen voor mij beschikbaar zouden zijn waar anderen al jaren liggen te wachten.

Het is een duivels dilemma. Kiezen is voor sommigen van ons een duivels dilemma. Vaak weet men niet het onderscheid te maken tussen goed en kwaad, mijn en dijn en tussen het ethische en het onverantwoorde. Wiens belang wordt voorop gesteld? Ik kan blijven bloggen tot ik een ons weeg, het antwoord op dit oort vragen zal onbeantwoord blijven. Eenvoudig omdat ik geen antwoord op dit soort vragen ga vinden. To blog or more?

23 januari 2012, Medisch Centrum Leeuwarden, afdeling longziekten

Over oogwerkdotnl

Levenslustige man, geboren in het jaar 1957 te Vlaardingen. Opgegroeid in Delfzijl en thans levend in de hoofdstad van Friesland. Zowel passief als actief muziekliefhebber. Kan drummen en een beetje gitaar spelen. Andere grote passie is zeilen. Bij voorkeur in een open boot maar vind het ook heerlijk om met een kajuitjacht op zee te zeilen of met een platbodem op het Wad. Gehuwd met Anna Wolthuizen die eind 1995 met een ernstige vorm van MS geconfronteerd werd. Zelf sinds enige jaren ernstige longproblemen. COPD Gold 4. Dit is de laatste fase van deze chronische ziekte. Waar Anna eerst de patiënt was en ik de gezonde partner, lijken de rollen nu wel omgekeerd. Vaak is Anna de betere van ons tweeën. Waar het zal eindigen en wanneer, is door geen mens met enige zekerheid te zeggen. Ook de longartsen kunnen geen enkele prognose schetsen. Dat ik niet heel lang meer te leven heb, denken ze wel te kunnen zeggen maar hoe lang "niet lang meer" dan is, weten ze ook niet. Natte vinger werk dus. En daar moeten we het dan maar mee doen.
Dit bericht werd geplaatst in Laatste gevecht en getagged met , , , , , , , . Maak dit favoriet permalink.

8 reacties op To blog or more?

  1. Wanda zegt:

    Pffff. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Ik kan je enkel ’n luisterend oor bieden.

    Liefs

  2. johnny zegt:

    hee Hans tja wat zal ik zeggen ,je weet nooit wie er een ongeluk (geluk)gaat krijgen,moet ut ook nog matchen enz ,zwaar heb je het, en er zijn geen woorden die je op kunnen oppeppen.
    Maar zou nog niet de moed opgeven,je weet nooit hoe het loopt,ik ben er van overtuigd dat als het je tijd is ,je er klaar voor bent .
    Zover is het nog niet,Hans zijn schoonvader is er netzo of erger aan toe en langer. er mee stoppen is ook langsgekomen maar ja je wil leven dus ga je door tot het moment dat je echt niet meer wil.hij is er nog steeds
    Heb ik ook meegemaakt met Diny haar moeder,zat er zover door dat ze blij was dat de dokter er aan kwam
    Hans geef het nog niet op ok
    Doe het rustig aan en zie wat er gebeurd. groeten van johnny&diny

  3. joy zegt:

    Beste hans,

    Pff wat ongezellig allemaal zeg,de soep is flauw en je longen werken niet mee.
    Om moedeloos van te worden..maar aan de soep kan gewerkt worden,en aan je rust ook.
    Rust in je hoofd,rust in je lijf….
    Niet denken wat nu maar leven zoals het is….
    Zoals mn vader altijd zegt:Onkruid vergaat niet!!

    Ik leef met je mee groet Joy

  4. Hemma zegt:

    ik weet niet hoe/wat ik moet zeggen ben je aan ’t volgen(oftewel aan het inlezen)ik lees je met een lach en een traan

  5. Tham zegt:

    Lieve Hans, ook al ken je mij niet, ik lees elke blog van je, en bid elke avond voor ik slapen ga voor je en ik hoop dat je rust mag vinden. De ware rust is te vinden bij God. Hij heeft zelfs dat flesje maggie voor je.!! Hij wil je rust geven. Geloof je dat? Bidt Hans, al is het maar 1 woord ,want God laat geen bidder in de kou staan…Hij wil je vervullen met Zijn liefde, kies dan voor Hem, nu kan het nog en je zult ervaren dat Hij je rust geeft, en het eeuwige ,zalige leven ook jou wil geven.Wat zei Jezus tegen de moordenaar aan het kruis: Uw zonden zij u vergeven.
    Heden zult u met mij in het paradijs zijn.Jezus wilde dat we weten dat we een Vader hebben die oog heeft voor ELK van zijn kinderen, en dat die van ons ALLEMAAL houdt.
    We zijn waardevol voor Hem.

    Genade is het geschenk van Gods rijkdom:
    De vrede van God,
    de Liefde van God,
    de hoop van God.

    Hopelijk kan je hier iets mee?

  6. marritanne zegt:

    Lieve hans, ik neem maggi voor je mee als ik weer in het MCL ben..
    Gister aan je gedacht toen ik door de gangen rolde, was wat te brak om je op te zoeken en wilde je daar niet mee opzadelen, maar vind je het goed dat ik dat de volgende keer wel opzoek? Als het goed is kom ik de komende tijd vaak in het MCL.
    Ik leef met jou en je lieve anna mee en hoop dat je het af en toe ook een beetje los kan laten.
    Alle liefs,

    Marrit

    • oogwerkdotnl zegt:

      @ marritanne

      Ik zou het natuurlijk leuk vinden als je even langs komt. Verpleegafdeling B, longziekten. Je hoeft iks voor me mee te nemen en zeker geen Maggi meer. Zo langzamerhand kan ik mijn leven beëindigen on een bad geheel gevuld met Maggi. Even niet dus. Geen Maggi.

      Lieve groet,
      Hans

  7. Dirkje zegt:

    Hoi Hans,
    Ha, zag vanmiddag dat er op je tafeltje inderdaad Maggi genoeg stond. Voorlopig even geen flauwe soep meer dus, Vond het fijn ff met je te kunnen kletsen, Verrassend vond ik het feit dat het aantal mensen dat je blog leest zo groeit. Dat moet een tof gevoel zijn, het idee dat zoveel mensen geïnteresseerd zijn en er iets mee kunnen. Ik lees ze vaak met een glimlach, ondanks alle verdrietige en klote dingen, geniet ik vaak van je cynische maar toch humorvolle manier van het beschrijven van je wedenvaardigheden. Hoop dat je een beetje goed kunt slapen vannacht.
    Lieve groet,
    Dirkje.

Geef een reactie op Wanda Reactie annuleren