De eerste helft van het jaar 2011 bracht ik door in het Beatrixoord te Haren. Door mijn longarts van het Medisch Centrum Leeuwarden (MCL), dr. Ralph Koppers, was ik hierheen verwezen omdat hij met mijn behandeling tegen longemfyseem met zijn rug tegen de muur stond. Ondanks herhaalde opnames en behandelingen met prednisolon en antibiotica, zat er maar geen vooruitgang in. In het Beatrixoord zou ik een intensief longrevalidatieprogramma volgen waar de meest patiënten met longklachten ten gevolge van COPD aanzienlijk van opknapten. Ik wilde graag, want mijn leven had een dermate negatieve wending genomen dat all het mogelijke welkom was om daar verandering in aan te brengen.
In het Beatrixoord heb ik in dat half jaar verschillende lotgenoten ontmoet. Lotgenoten die als schepen in de nacht voorbij voeren zonder echt opgemerkt te worden en lotgenoten met wie ik nu nog steeds contacten onderhoud. Enkele van die contacten met wie ik nu nog steeds contacten onderhoud zijn o.a. Arjan uit Oranjedorp, mijn kamergenoot van de laatste en langste periode van mijn verblijf aldaar, was onlangs nog bij ons in Leeuwarden op visite. We hebben toen een paar hele fijne uurtjes met elkaar doorgebracht. Jacob uit Staphorst, één van mijn kamergenoten van het eerste uur, tot hij een éénpersoonskamer kreeg. Met hem heb ik nu nog steeds regelmatig contact per e-mail. Joke uit Lelystad, mijn collega Beerenburg liefhebber. Ook met haar heb ik nog contact. We bellen en SMS’en om zo van elkaars wel en wee op de hoogte te blijven. En dan is er nog Lou uit De Knipe, met wie ik nog wel SMS. Willem uit Stadskanaal, van wie ik laatst, na lange tijd helemaal niks gehoord te hebben, ineens weer een SMS kreeg met een teken van leven. En Ed uit Lelystad, met wie ik regelmatig contact heb en die ik ook nog wel tegenkwam in het Universitair Medisch Centrum Groningen. Jannie uit Grijpskerk, met wie ik nog bel, mail en SMS. Ik denk dat ik ze zo wel gehad heb.
Verder is er een aantal lotgenoten uit deze dagen met wie het contact aanvankelijk nog wel bleef bestaan maar, zoals dat vaak gaat, geleidelijk aan verwaterde. En dat is ook goed. Het leven gaat door en ieders leven ziet er anders uit. Mocht ik, op de vroege morgen nou echt nog iemand vergeten zijn, dan spijt me dat oprecht en hoor ik dat graag in een reactie op dit blog. Dan kan ik dat alsnog rechtzetten want het is nooit de bedoeling iemand voor het hoofd te stoten.
Met Ed ging het niet goed. Iedere keer als ik contact had, of erger nog, als ik hem weer zag in Groningen, was hij weer verder achteruit gegaan. Dat bleef maar doorgaan. Ed was in afwachting van een longtransplantatie en dat duurde allemaal heel lang. Velen met mij, vroegen zich af of hij dat wel zou halen. Op een gegeven moment had ik al een poosje niks meer gehoord en ik moest iets van hem weten dus stuurde ik hem een bericht. Wie schets mijn verbazing toen het bericht terugkwam met de mededeling dat hij inmiddels sinds 16 maart 2012, nieuwe longen in zijn lijf heeft zitten! De twee weken dat hij nu weer thuis was, gaan boven verwachting goed en de tweede controle in het UMCG gaf een geweldige uitslag. “Alles gaat met sprongen vooruit. De arts is zeer tevreden.”, schreef Ed enthousiast.
Ik ben zo ontzettend blij voor Ed. Als er één is die ik nieuwe longen gun, is het Ed wel. Ed was niet bekend met COPD. Ed heeft in zijn hele leven nog nooit gerookt. Zijn longen werden aangetast door een ziekte die de longblaasje stuk maakt en dat bleef maar doorgaan. Steeds meer longblaasjes verdwenen als sneeuw voor de zon. Hoe deze nieuwe longen zich in Eds lijf zullen houden, is natuurlijk niet met zekerheid te zeggen maar voorlopig heeft Ed zijn leven terug en hij is daar zielsgelukkig mee. Het leven wat Ed de laatste jaren had, gekluisterd aan een ziekbed met werkelijk lijden, was nou niet iets om jaloers op te zijn. Zijn altijd aanwezige glimlach en optimisme daarentegen, zou ik iedereen gunnen. Bij deze wens ik Ed, samen met zijn vriendin, alle geluk en een fijn leven.
4 mei 2012, Leeuwarden, Aldlân Oost, thuis
hans wat leuk om vandaag zulke goede berichten te horen over Ed.Bij mij zijn vorige week ventielen geplaatst zoals bij jou.Het gaat met mij nu al een stuk beter de rest afwachten. Ik wens jullie verder veel goede dagen en veel sterkte met alles groetjes Hillie van de taxi [Haren] zal ik maar zeggen.